DUTCH “Deze gaat in de kuip belanden”

Feb 8, 2020 | 7 comments

Feb 8, 2020 | 7 comments

In het maanlicht zie ik een donkere lucht hard achter ons aankomen. Op de radar is een lichte vlek te zien. Omdat dit betekent dat het gaat regenen, zet ik het deurtje er in en trek het luik helemaal dicht. Als ik achterom kijk zie ik een muur van water op ons afkomen. Ver boven de zonnepanelen die op zeker 3 meter hoogte staan rommelt de top van de golf. Daar gaan we. Ik houd me stevig vast aan de doghouse. “Deze gaat in de kuip landen” , zeg ik bijna hardop terwijl ik met mijn kin al wat dieper in mijn regenpak duik. Yndeleau begint heel zachtjes naar voren te hellen terwijl haar kont heel rustig wordt opgetild. Als in slowmotion rijzen we tot aan de top en surfen we volledig onder controle van de golf af.

Even later barst de regen los. De hoge golf was de voorbode van zijn venijnige kleine broertjes. We worden heen en weer gekwakt. De wind rukt aan de zeilen en giert langs de verstaging. Het is al de vierde bui van mijn wacht. Het zijn zware laatste loodjes. Terwijl de distance to go vermindert, vergroot onze moeheid. De buien rammen in op onze gesteldheid. Met 35-40 knopen wind en onwijs onrustige golven van soms wel hoger dan 5 meter vreet dit energie. Als de tussenposen tussen de buien maar lang genoeg zijn kan ik er van genieten, hoe Yndeleau de wind en de golven pakt. Als ze te snel op elkaar komen wil ik schreeuwen naar Jan dat de golven wel eventjes mogen kappen, heel even rust!

“Jan? Wie is Jan?”, hoor ik je denken. Jan is een Jan van Gent, gekscherend onze beschermvogel. Op de Golf van Biskaje begon ik hem schreeuwend te vragen om succes bij het vissen. Of als dank voor de fantastische wind. Ook schreeuwde ik hem eens een kleine verwensing toe als ik mijn teen stootte of de wind weg viel. “Jaaaaaaaan, hoezooooo dit nu weer?”. We zien geen enkele Jan van Gent meer hier, misschien moet ik dit gekke gedrag toch wat serieuzer gaan nemen en de juiste beschermvogel toeroepen. Er vliegen hier een soort kleinere versies met een lange staart. Misschien meer Juanito’s…

Als ik uitgepeinst ben gaat de wind al iets liggen, de golven worden gelijk iets minder onrustig en er piepen voorzichtig een paar sterren door de wolken heen. De maan breekt door de wolk en verlicht de weg voor ons. We doen het gewoon! We steken onze eerste oceaan over. Met Yndeleau die we volledig zelf hebben voorbereid. En die er zichtbaar em voelbaar van geniet. Ik ruik het witte strand al bijna. The reward only gets bigger!

Sent from Iridium Mail & Web.

7 Comments

  1. Marjolein

    Hard werken daar! Toppers!

    Reply
    • Ingrid Steneker

      Wat een moed! Al jullie harde werken wordt straks beloond👍🍀

      Reply
  2. Carel van Boetzelaer

    Zet m op jongens – nog even volhouden!

    Reply
    • Jelmer van Popta

      Mooie verhalen jongens!! Zet hem op, nog een stukkie! Grt jelmer en evelien.

      Reply
  3. Mimi

    Go go go!!!! xxx

    Reply
  4. Ieke

    Hou vol toppers!!

    Reply
  5. Kees Stofbergen

    Dat heen en weer gegooid worden dat is het meest irritante, geen moment in een normale stand zijn omdat je de volgende extreme beweging alweer moet opvangen. Ik voel het! Maar aan de horizon………. en onder de vloer…………….. dat houdt je overeind!
    Zon Strand en Wijn!! En lekker slapen.

    Reply
Leave a Reply to Mimi Cancel reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

7 Comments

  1. Marjolein

    Hard werken daar! Toppers!

    Reply
    • Ingrid Steneker

      Wat een moed! Al jullie harde werken wordt straks beloond👍🍀

      Reply
  2. Carel van Boetzelaer

    Zet m op jongens – nog even volhouden!

    Reply
    • Jelmer van Popta

      Mooie verhalen jongens!! Zet hem op, nog een stukkie! Grt jelmer en evelien.

      Reply
  3. Mimi

    Go go go!!!! xxx

    Reply
  4. Ieke

    Hou vol toppers!!

    Reply
  5. Kees Stofbergen

    Dat heen en weer gegooid worden dat is het meest irritante, geen moment in een normale stand zijn omdat je de volgende extreme beweging alweer moet opvangen. Ik voel het! Maar aan de horizon………. en onder de vloer…………….. dat houdt je overeind!
    Zon Strand en Wijn!! En lekker slapen.

    Reply
Leave a Reply to Mimi Cancel reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.