Met een zucht kijk ik naar de connectoren van de 2 zonnepanelen die voor me liggen. In Amsterdam hebben we 4 van de 6 panelen aangesloten. Om deze laatste ook aan te sluiten, moest ik een waterdichte doorvoer voor de stroomdraden maken. Door het dek, door de wand in de slaapkamer om de draden daarna via de kastjes, onder de vloer naar het motorhok te leiden. Voor de oversteek wil ik deze panelen graag aansluiten zodat we zoveel mogelijk energie kunnen opladen. De draden zijn helemaal doorgetrokken, maar als ik de connectoren waar de draden verbonden worden met het paneel open, zie ik dat ik iets heel doms heb gedaan. De connectoren zijn niet waterdicht geweest en het zoute water heeft de hele binnenkant verroest. It always bites you in the ass. Ik heb zelfs zo lang gewacht dat ze er helemaal af zullen moeten en ik de verbindingen opnieuw moet solderen…

^ De regulator en de stopknop voor de windgenerator. Deze remt de wieken af. Een heel priegelwerk om juist aan te sluiten.
Blij kijk ik naar de wieken die draaien in de wind. Als ik op mijn app kijk, zie ik in een vlaag ruim 2 a 3 amperes binnen komen. We maken windenergie! De dagen ervoor heb ik 2 accugroepen samengevoegd zodat we nu met drie monitoren 3 accugroepen in de gaten kunnen houden. Op onze telefoons kunnen we inloggen op deze groepen en precies zien wat er uit gaat, wat er in gaat en hoeveel procent van onze accubank we nog over hebben. Na het aansluiten van de windgenerator zien we nu de eerste positieve amperes windenergie binnenkomen. Wauw, wat een fantastisch gevoel. We hebben al 3 maanden geen walstroom meer nodig gehad. Stiekem hebben we wel stroom van de wal genomen als we de cirkelzaag of decoupeerzaag nodig hadden, maar verder doen we alles via ons eigen 24 volts netwerk, met zelf opgewekte stroom. Met de windgenerator en de laatste zonnepanelen aangesloten is onze energievoorziening klaar voor de oversteek.
Als ik naar beneden kijk zie ik Suus en haar beste vriendinnetje in de kuip zitten. Tineke is vanochtend aangekomen en na een gezamenlijke lunch ben ik 18 meter hoog in de mast geklommen. Zo kunnen ze lekker bijkletsen en ik wat klusjes doen in de mast. Er moeten 2 nieuwe vallen getrokken worden en ik wil reflectietap in banen op de mast plakken. Zo zijn we nog beter zichtbaar, en kunnen we ook in het donker op een ankerplek ons schip herkennen tussen alle schaduwen van een romp met mast er bovenop. Luxe en eigenlijk helemaal niet nodig voor onze oversteek. Tegelijkertijd loop ik in de mast alle verbinden na. Zie ik ergens een scheurtje of een zwakke verbinding die kan duiden op een toekomstig probeem? 3 uur en wat verbeteringen later, laat Suus mij zakken. Een paar dagen later klim ik weer de mast in om nog wat andere dingen te doen.
Een servicebeurt aan de motor en een nieuwe thermostaat geeft ook onze grote 6-cilinderige vriend de nodige aandacht om hem klaar te maken voor de eventuele windstiltes die we onderweg gaan tegenkomen. Ook hebben we na twee lange avonden eindelijk de verbinding van de navigatiecomputer met de sateliettelefoon aan de praat, zo kunnen we ook op de computer binnen het weer ophalen en mails versturen.

^ De lijstjes die Suus allemaal heeft voorbereid. Man over board, wat te doen bij brand, welke brandblussers hebben we allemaal een waar gebruik je die voor en onze paklijst voor de grab-bag; de nood tas.
Drie liter water per dag, een waterdichte zaklamp, een emmertje om je behoefte op te doen, een accubank voor onze telefoons, zeeziektepillen, een fles olie, zonnebrillen, duct-tape, visgerei, zonnebrand. Zo maar een greep uit een lijst die Suus binnen op de kast plakt. Suus maakt alle lijstjes voor noodgevallen. De procedure van man-overboord of de textuele stappen van een May-Day bericht verzenden. Alles hebben we goed geoefend maar in een noodsituatie is een houdvast erg fijn. Ook hangt ze een lijst van spullen op om te pakken als we in ons reddingsvlot moeten stappen. Een groot deel daarvan ligt al klaar in een waterdichte tas achter op het dek. Met behulp van deze lijst bepalen we op het moment wat we er nog bij moeten stoppen. Wie zich afvraagt wat de fles olie doet op deze lijst? Tijdens een borrel opperde de Doejong om een fles olie mee te nemen. Een bierglas met olie creeert een enorme olievlek in het water die goed zichtbaar is. Deze schrijft Suus de avond na de borrel direct op onze grab-bag lijst. Noodvuurwerk en lampen zijn ‘s nachts goed zichtbaar maar overdag is een spiegeltje het meest effectief als een vliegtuig of groot schip langs komt.

Als de extra bilge-pompen en alarmen zijn ingebouwd, de grotere omvormer op zijn plek hangt en de eerste 230volt levert, voelt het nu alsof we dicht bij vertrek zijn. De komende dagen staan in het teken van het afronden van de allerbelangrijkste en laatste klusjes. We gaan alle gaten en hoeken vullen met eten en verse groente en fruit. We toppen de dieseltanks af en ik moet helaas nog een tijdje in de tandarts stoel liggen omdat er een ontsteking onder een vulling zit. Maar, we zijn bijna klaar! Deze week gaan we beginnen aan onze aller, aller-eerste oceaan oversteek!
< De bediening van de bilgepompen en alarmen (must-have – links boven) en de lampjes (nice-to-have – tekening van het schip met lampjes welke lichten aan staan)
0 Comments