Afwachten in een stilstaande wereld

Apr 26, 2020 | 8 comments

Apr 26, 2020 | 8 comments

Er is eigenlijk niks veranderd. De regels zijn hetzelfde, Martinique volgt nog steeds de aanpak van grote zus Frankrijk. Terwijl ik de laptop op schoot schuif, twijfel ik of ik wel echt wat te schrijven heb. De wind giert door de ankerbaai en om het half uur komt er een hele korte bui over ons heen. Deze onrust is precies wat ik afgelopen dagen voelde. Suus en ik zaten er samen niet zo lekker in, we waren snel geïrriteerd. Al 2 weken waait het fantastisch en elke minuut word ik er aan herinnerd dat we niet mogen kitesurfen en opgesloten zitten op onze boot. Ik wilde het gevoel niet toelaten dat het ook wel echt balen was. We hebben toch niks te klagen, we liggen in Martinique, blauw water, prachtig weer, het kan echt veel erger. Tegelijk is het gewoon echt balen, we hadden dit heel anders voor ons gezien. Toen ik dit toeliet merkte ik dat het mij rust gaf. We klagen niet, maar ja, het is ook gewoon wel balen zo.

Samen met Olivier van de Galena hebben we een wrak gevonden waar wat vis te zien is. Met het slechte zicht lukt het ons beide toch om een vis te vangen met onze harpoenen. Het is ongelooflijk wat een mooi schip het lijkt te zijn. Als je door de luiken naar binnen probeert te kijken ziet het er helemaal zwart uit van binnen. Het lijkt wel alsof er brand is geweest in het schip. We zien nog verschillende grote lieren op het wrak zitten. Als we de tweede dag weer duiken en beide niks schieten, besluiten we de grootste lier op te duiken. Vol met aangroei en modder belandt hij op ons achterdek. Na een middag poetsen, krabben en weer invetten hebben we hem gewoon weer aan de praat. Hij ratelt als nieuw en we worden er helemaal enthousiast van. De volgende dag duiken we nog 4 lieren op.

< Na de lier opgedoken te hebben liften we hem hem op. Zo kunnen we hem zo goed mogelijk schoonmaken voordat we hem op het dek tillen. Gelukkig lukt het om genoeg afstand te behouden tijdens het schoonmaken. 

“Er ligt een generator in het bootje” zeg ik blij tegen Suus als ik haar weer opzoek in het washok. We zijn aan wal, de was en een kleine boodschap aan het doen. Als ik het afval weggooi en Suus de eerste lading was er in gooit, komt er net een pick-up truck aanrijden van een jacht reparateur. Ze zetten een draagbare generator neer. Hij werkt niet, zeggen ze, maar als ik vraag of ze hem goed gecheckt hebben beantwoorden ze met “nee”. Ik liep terug naar de wasmachines, maar ik draai me toch weer om. 33 kilo rol ik ons bijbootje in voordat ik weer terug loop naar Suus. Als de was klaar is en we 1 droger aanzetten omdat het zo hard waait (te hard, we zijn al een paar handdoeken en een onderlaken verloren in het water), besluiten we naar de supermarkt te lopen en een ijsje te halen. Terwijl we wachten op de droger zetten we onszelf op een verlaten terras. “Het voelt creepy”. “Ja, maar tegelijk eigenlijk ook wel lekker toch?”.

Thuis aangekomen heb ik binnen no-time de motor van generator aan de praat, maar helaas geeft hij nog geen stroom. Er lijkt een ringtransformator kapot, een uitzoekklus om daar de nieuwe van te vinden de komende tijd. De tweede dag komt Olivier van de Galena me gezelschap houden en we renoveren de 2e grote lier die we eerder op hadden gedoken. Eens kijken of we wat kunnen verdienen met dit setje.

> Bij het afval vind ik een draagbare generator. Na een korte tijd heb ik de motor aan de praat. Helaas geeft hij nog nauwelijks stroom af. Maar als hij het doet willen we misschien toch zelf een goedkope watermaker gaan maken… We vinden ook altijd weer nieuwe klussen :).

^ Suus maakt met de geleende machine een hele dag alle naaiklussen af. Allemaal kleine klusjes die geen prio hadden houden ons elke dag weer bezig. 

Tegelijk ronden we veel klussen op de kluslijst af. Ik installeer spotlights onder de zonnepanelen waardoor we verlichting hebben op het zwemplateau. De achterkant van de boot is ook de plek waar we aankomen met de bijboot. Het is echt luxe nu om in het donker aan te komen varen met licht. Een nieuwe felle schijnwerper achterop kan de boot helemaal verlichten als we midden in de nacht iets moeten doen. Ik installeer ook gelijk een aansluiting om een eventueel nieuw ankerlicht te installeren. Als we voor anker liggen hebben we op dit moment bovenin de mast een wit rondschijnend licht om zichtbaar te zijn. We merken echter dat als we rondvaren in de bijboot, je niet altijd omhoog kijkt. Daardoor kan je wel eens over het hoofd gezien worden. We willen daarom graag in de toekomst een rondschijnend wit licht laag ophangen. Nu hebben we alles alvast klaar en aangesloten op de panelen binnen, zodat we hem alleen hoeven op te hangen. We hebben ook een draft gemaakt voor een nieuw zonnedek, Suus heeft alle kussens gerepareerd en alle naai klusjes afgerond met een geleende naaimachine van zeilboot Karma. Ook heeft ze de hele voorpunt opnieuw ingericht waardoor de boot echt helemaal netjes ingericht is. Ongelooflijk soms om te bedenken hoe de boot er 2 jaar geleden uit zag. 

Tegelijk heeft Suus nog een nieuw project verkocht, en ben ik in gesprek over een project bij een grote website waarop ze zeilboten in de Carieb verhuren. Ons plan om wat langer het orkaanseizoen door te brengen op Curaçao was voornamelijk ingegeven doordat ik graag nog een klus doe bij een bedrijf op kantoor zelf. Op afstand werken vind ik minder leuk. Echter lijkt dat in Curaçao lastig te worden ivm de economische situatie daar en de verwachting daarvan de komende tijd. Helaas, maar dat geeft wel weer extra vrijheid. We kunnen naast de ABC eilanden bijvoorbeeld ook naar Tobago, Trinidad, Colombia, Panama, Suriname of Frans Guyana voor het orkaanseizoen. Als we internet regelen, kunnen we op afstand blijven werken. Het is afwachten of er nog andere opties ontstaan de komende tijd. Mogen we binnenkort hier weer vrij bewegen, en kiten? Gaan er geleidelijk grenzen open zodat we ook tussen de eilanden mogen bewegen? Of moeten we dan altijd 14 dagen in quarantaine? En is ons originele plan om in fggvgtvebruari 2021 door het Panamakanaal te gaan wel haalbaar? Er is zoveel onduidelijk voor iedereen in deze tijd. Net zoals iedereen gaan we het zien…

8 Comments

  1. Antoinetty

    Wat een prachtige verhalen Jurre en Suus
    Ik heb al vaker iets gepost maar versturen blokkeert ie Bask. Geennidee waarom?’

    Wat spannend allemaal: de wereld ligt open … nu alleen dat virusje nog!
    Wat goed dat jullie geen afgerond moment hadden afgesproken! Dan had je yndeleau op een transport moeten zetten.!jullie drijvend paleisje wordt steeds mooier begrijp ik.
    Het is net als hier: in het begin lekker rust en lege agenda, maar begint gauw te vervelen 😉
    Zo fijn dat Annemarie jullie verhalen doorstuurt!
    Ga nu op versturen drukken, ben benieuwd….
    Heel veel liefs, en Blijf gezond! Dikke kus

    Reply
    • Yndeleau

      Tante Antoinet! Wat super leuk dat u reageert. De quotes en wijze woorden heb ik tijdens de oversteek veel teruggekeken. Vervelend dat eerdere reacties niet zijn aangekomen, we zullen het technisch nog even extra bekijken!

      Reply
  2. Ingrid Steneker

    Mooi verhaal weer om te lezen! Ik snap jullie frustratie, maar je moet maar bedenken dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, ook al zitten wij niet in zo’n mooie boot en op zo’n mooie plek als jullie😉 Hopelijk komen er gauw weer betere tijden voor iedereen! Houdt moed en vergeet niet te genieten van alle mooie dingen om jullie heen☀️🐠🐬⛵️

    Reply
    • Yndeleau

      Dat is het, we hebben niks te klagen. En balen hoort er ook gewoon bij helaas. De wereld gaat weer open, en dan kunnen we verder met ontdekken! 🙂

      Reply
  3. Frank

    Erg leuk om jullie verhalen te lezen, word er erg blij van:-) Wij hopen ook ooit op een dag met onze zeilboot iets vergelijkbaars te doen, dus voor mij is het pure inspiratie 🙂 veel plezier en geniet van jullie reis!

    Reply
    • Yndeleau

      @Frank, wat super leuk om te horen! Laat niks je tegenhouden, het is het waard! Ondanks de lockdown 😉

      Reply
  4. Kees Stofbergen

    Hallo Suus en Jurre.
    Opnieuw een geweldig verhaal. En mooi weergegeven waar jullie je mee bezig houden. Zo werkt het! En als alles klaar is gewoon weer overnieuw beginnen! Of jullie nog tijd hebben om even achterover te leunen?
    Ik betwijfel het……. De wereld is tijdelijk begrensd tot wat je kunt zien. Des te blijer wordt je als je weer achter de rand kunt gaan kijken. Wijlen mijn vader dacht vroeger dat de aarde plat was. En in de eindeloosheid van Namibië was de hadden we de ervaring dat de wereld voor de inheemsen ook niet groter dan de horizon was, Geniet van je kleine wereld, de grote komt wel weer.
    Groeten van Kees

    Reply
    • Yndeleau

      @Kees, wat een bijzondere mooie reactie, dankjewel. We komen er inderdaad steeds meer achter dat we niks nodig hebben om niet achterover te leunen, het zit denk ik gewoon in onze aard ;).

      Reply
Leave a Reply to Yndeleau Cancel reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

8 Comments

  1. Antoinetty

    Wat een prachtige verhalen Jurre en Suus
    Ik heb al vaker iets gepost maar versturen blokkeert ie Bask. Geennidee waarom?’

    Wat spannend allemaal: de wereld ligt open … nu alleen dat virusje nog!
    Wat goed dat jullie geen afgerond moment hadden afgesproken! Dan had je yndeleau op een transport moeten zetten.!jullie drijvend paleisje wordt steeds mooier begrijp ik.
    Het is net als hier: in het begin lekker rust en lege agenda, maar begint gauw te vervelen 😉
    Zo fijn dat Annemarie jullie verhalen doorstuurt!
    Ga nu op versturen drukken, ben benieuwd….
    Heel veel liefs, en Blijf gezond! Dikke kus

    Reply
    • Yndeleau

      Tante Antoinet! Wat super leuk dat u reageert. De quotes en wijze woorden heb ik tijdens de oversteek veel teruggekeken. Vervelend dat eerdere reacties niet zijn aangekomen, we zullen het technisch nog even extra bekijken!

      Reply
  2. Ingrid Steneker

    Mooi verhaal weer om te lezen! Ik snap jullie frustratie, maar je moet maar bedenken dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, ook al zitten wij niet in zo’n mooie boot en op zo’n mooie plek als jullie😉 Hopelijk komen er gauw weer betere tijden voor iedereen! Houdt moed en vergeet niet te genieten van alle mooie dingen om jullie heen☀️🐠🐬⛵️

    Reply
    • Yndeleau

      Dat is het, we hebben niks te klagen. En balen hoort er ook gewoon bij helaas. De wereld gaat weer open, en dan kunnen we verder met ontdekken! 🙂

      Reply
  3. Frank

    Erg leuk om jullie verhalen te lezen, word er erg blij van:-) Wij hopen ook ooit op een dag met onze zeilboot iets vergelijkbaars te doen, dus voor mij is het pure inspiratie 🙂 veel plezier en geniet van jullie reis!

    Reply
    • Yndeleau

      @Frank, wat super leuk om te horen! Laat niks je tegenhouden, het is het waard! Ondanks de lockdown 😉

      Reply
  4. Kees Stofbergen

    Hallo Suus en Jurre.
    Opnieuw een geweldig verhaal. En mooi weergegeven waar jullie je mee bezig houden. Zo werkt het! En als alles klaar is gewoon weer overnieuw beginnen! Of jullie nog tijd hebben om even achterover te leunen?
    Ik betwijfel het……. De wereld is tijdelijk begrensd tot wat je kunt zien. Des te blijer wordt je als je weer achter de rand kunt gaan kijken. Wijlen mijn vader dacht vroeger dat de aarde plat was. En in de eindeloosheid van Namibië was de hadden we de ervaring dat de wereld voor de inheemsen ook niet groter dan de horizon was, Geniet van je kleine wereld, de grote komt wel weer.
    Groeten van Kees

    Reply
    • Yndeleau

      @Kees, wat een bijzondere mooie reactie, dankjewel. We komen er inderdaad steeds meer achter dat we niks nodig hebben om niet achterover te leunen, het zit denk ik gewoon in onze aard ;).

      Reply
Leave a Reply to Yndeleau Cancel reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.