Feb 7, 2020 |
We have almost sailed 2500 nautical miles, 4500 km, from Tenerife towards Barbados. Champagne sailing is clearly over and it is rough now. We expect another 4 days until white beaches will welcome us in the Caribbean.
Looking back over the past few months, we decided to discuss the 10 most frequently asked questions. Let us know which answer surprised you the most, and if you have additional questions! Today the first 5 questions in part one.
1. Do you sail continuously or do you stop during the night?
S: When we have to sail several nights to get to a new destination, we sail continuously. In general, there is no way you can ‘stop’ during the night.
J: Currently we are sailing over water 11km deep with no land around us for days. There is no way to “take a break”.
S: There are exceptions of course; when you’re near land, you may anchor. But that does kinda mean you reached a destination. Another exception is the possibility to position the boat in such a way that it is a bit more stable. “Bijliggen” in Dutch. People do this in heavy storms to get some rest and sleep. But it also means; no progress. So we continue sailing during the nights, and that’s why we have night shifts! See Q2.
2. How do you sleep when sailing?
S: Good question! Our sleeping on passages developed quite a bit. Since we sail continuously, we take watches during the night.
J: Suus starts with 3 hours sleep right after sunset around 19.00h local time. Then I go to bed and when Suus slept again, I take a 4 hours sleep. Around 9 in the morning, I had 7 hours of sleep and Suus will take a small sleep of an hour or 1.5 to also make 7 hours in total.
S: We have started a tradition of having a cup of warm milk after dinner right before the watches start. It helps us calm down and to discuss the day together.
J: Oh, another “tradition” is to tuck each other in. With a kiss and a hug we wish each other a good sleep/good watch. We really miss sleeping together for almost 3 weeks now and this is a nice alternative.
S: At the beginning of our trip, we have slept in our normal bed during sailing nights. However, as the sea got more wobbly, and Jur once had left the bed with matress and all, caused by a big wave, we adjusted our sleeping plan.
J: We have two beds, on each side of the boat. On portside (left), we created a bed on the couch. Depending on the way we sail, we choose a side to sleep on. The boat rocks a lot from left to right due to the ocean movements, so we secure ourselves with lots of blankets, pillows and wooden planks. This goes pretty well in general.
S: But on nights when we shake a lot, this might result in some neck pain and blue spots due to the fact that you’re constantly adjusting and moving. If anyone has a solution for that, let us know!
3. What do you eat?
J: We eat pretty normal, to be honest. After 17 days of sailing we still have fresh vegetables and fruits. We bake our own bread. Pancakes are a big treat, it never tastes as good as it does aboard! In general, we adjust our meals to the sailing conditions. Heavy seas? Let’s just go for a one-pan dish like a pasta or a chili-sin-carne bowl.
S: Everything becomes a bowl-dish anyhow since a flat plate does not work with the waves. The quick one pan dishes are mostly Mexican styled with lots of beans etc. Easy, nutritious and tasty!
J: If the seas are easy, I also really like to cook a good dinner. The fish we catch for example, turned into cheviche, sushi, grilled chunks with baked potatos and a nice white wine sauce. (In Spain and Portugal they have really nice small fruit-juice-like packages of cheap wine, perfect for cooking). Sometimes we can even open our outside table with precaution. Only the beer and wine (for drinking) are missing…
S: When sailing, we focus on eating healthy, more than at home or when we arrive somewhere. We feel that it is important to be as fit as possible during any passage. It’s just the two of us, we have to rely on ourselves and therefore we take good care. We are thousants of kilometres away from doctors. On a passage, we do not drink, thus we are a so-called “dry boat”. Our bilge is filled with wine for our arrival, though 😉 Tomorrow we will answer the question “what if one of you does become sick?.
4. Do you shower?
S; Yep, luckily we do! Not as often as we’d normally do, due to the fact that the movement makes it so much harder, and that water is scarce. When the sea is calm, we sit on the deck on the back of the boat and shower first with salt water. Rinsing off with only 1.5l of fresh water, which we put in a pump to water plants (a so called plantenspuit in Dutch).
J: Yesterday I also took a shave and Suus a scrub. This “quality cleaning” really makes us both happy and gives a healthy and energizing feeling on the middle of the ocean.
5. Are you continuously steering the boat?
J: Fortunately not! We have two systems that can steer the boat. A mechanical and a electric one. The electric one, a so called autopilot, operates our hydrolic steering system with a pump. You can set it up on a specific course and it will follow this course. We are really happy with our auto-pilot, but since it uses a lot of power we mostly use our mechanical system. We call him Vannie.
S: Vannie is magnificent. When the sails are up, we set it up and it steers the boat without digital intelligence or power needed. With no sound of a pump or electric powering. It is like a invisible third person took control over Yndeleau. This feels as sailing as it is supposed to be. Vannie is a Hydrovane. Which is a pendulum based steering with his own rudder. We put the normal rudder in a fixed stand and then operate the Hydrovane. It is wind steering, which means shortly that you set it on a course towards the wind, it will make sure that you always sail at that same angle towards the wind. Quick explaination: the large vane on top moves from left to right. When it is exactly in line with the wind, on course, it does not move. But when the wind pushes it to the left, it means the boat is off course and the vane creates power to move the rudder. This will steer the boat to the correct course until the vane stands up right again. The harder the wind, the more power Yndele au
needs to be steered but also the more power Vannie creates.
What if we are confronted with a storm and what do we like the most about our first ever crossing? We continue our FAQs tomorrow
Sent from Iridium Mail & Web.
Feb 7, 2020 |
Mijn wekker gaat. Het is 02.00 en mijn 2e wacht begint zo. Ik heb 2.5 uur lopen woelen en ben volledig door elkaar geschud. Het weer is veranderd sinds gisterochtend. Harde wind, huizen hoge golven die de boven de zonnepanelen uitkomen en pittige buien hebben ons nachtritme iets doen verkorten. We merken dat een wacht nu veel meer energie kost dus we doen nu slaapjes van 2.5 uur. Of naja. Slaapjes… ik heb nu meer het gevoel dat ik 2.5 uur in een wasmachine heb gelegen op centririguur stand…
Suus roept van buiten dat het nu wel echt ook kouder is geworden. Daar ben ik blij mee. Want met 30 graden in je regenkleding stappen is niet mijn favo bezigheid. Als ik het logboek bijwerk zie ik op de computer een groot vrachtschip ons op 20 mijl passeren. We hadden al een week geen schip meer gezien op de AIS.
Als ik naar buiten stap komt er net een bui over ons heen. Ik reef ons voorste zeil tot standje zakdoek, klap ons inregenzeiltje naar beneden en blijf dicht bij het roer zitten. Als we surfend van de golven afschieten kan ik Yndeleau nog wel eens de neiging hebben om slechter naar onze windvaan stuurinstallatie te luisteren en dan moeten we haar met de hand wat bijsturen
Als de bui voorbij is rol ik het fok weer wat uit, klap het inregenzeiltje weg en schenk me een warm bakkie koffie in met een biscuitje. Nog 2 uur en een kwartier en dan mag ik weer het bed in.
Morgen posten we het eerste deel van onze FAQs. We hebben in de voorbereiding van deze oversteek veel leuke vragen van jullie gehad. “Wat te doen bij een storm?”, “douchen jullie wel?”, “hoe doen jullie het met eten?” En we beantwoorden er nog 7 meer. Lees het morgen in het eerste deel van FAQs ocean crossing.
Sent from Iridium Mail & Web.
Feb 6, 2020 |
Seriously, the minute after I finished my PredictWind update with a notion of ‘our first drops of rain’, we were racing upwind and I had to sprint outside to take the wheel and regain our course. The sky went dark and rain started pouring down. I throw all our books, electronics and cloths inside because it was getting soaked. The simple yet brilliant raincover we made with our sailmaker raincover is now in place. A weird excitement gets to me: this is it, a squall! We’ve read about the local little storms with lots of wind and rain, but so far we didn’t really have one.
The wind accelerates more and more, just as it does when you’re standing next to a big building on a windy day. I keep steering and ride this rodeo the best I can. Boat tilts right, I move left. I’ve grown a serious pair of ‘zeebenen’ (which is sea legs in Dutch, pretty sure that such an expression exist in English as well, not sure if the translation makes sense). Our beam occasionally dips into the water. These conditions are a bit too much for our windpilot, there’s only so much that this wonderful device can do. A wave throws us to the right. I steer back before we complete the turn, and when we face our course again, I counter the previous steering action. The wind pushes us really hard from a wave: we hit a speed of just over 10knots.
A rainbow appears, I’ve always been curious to see the beginning of it, and now I can clearly see it starting just 50meters away from me. Appearing out of the water! The waves are like mountains, we rise and we surf. When I look down from the top, I see flying fish enjoying the long flight they can take at the valley.
As the wind and rain slow down, I grab a towel and clean the cockpit with all this sweet water. Yay! Never have I been happier with rain; sweet water really is a blessing when you’re surrounded (and covered) by salty sea water. I look around and see streams of rainwater pooring down certain places, and I’m thinking about the best way we could build a water-collector to save this precious sweet water.
I brace myself for the next episode and put on my red-riding-hood, which I use to keep the hair out of my face. With the wind coming from behind, this really is a girls-pain. Jurre rolls out of bed and asks me with his cute, sleepy head, if everything is fine. This captain never truly sleeps and is always aware of changing situations. What a hero <3 Yeah, all is fine! Maybe I shouldn’t say it our loud, but I like this rodeo 🙂
Suus
Feb 4, 2020 |
In een lange rij verplaatsen ze zich langs de andere lichtjes. Elf felle witte lichten in exact 1 lijn bewegen zich van het zuid-westen naar het noord-oosten hoog over ons heen. “Ja inderdaad, dit moeten wel satellieten zijn”, zeg ik tegen Suus. Het is 3 uur ‘s nachts en Suus heeft me net afgelost. Als ik mijn tanden aan het poetsen ben roept ze me, om buiten te komen kijken. Satelieten, is onze enige verklaring die we kunnen bedenken.
Terwijl ik in bed kruip bedenk ik me dat dit wel eens het nieuwe project SpaceX van Elon Musk zou kunnen zijn. Hij lanceert honderden mini satelietjes komende maanden om zo overal ter wereld mobiel internet te kunnen faciliteren. Prachtig als je je realiseert dat 30 jaar geleden GPS nog nauwelijks bestond voor de particuliere zeiler. Nu varen we de oceaan over met een redelijk betaalbare satelliettelefoon en komt zo deze flessenpost, a la 2020, in jouw mailbox. Vertrekken er over 2 jaar mensen die hun normale telefoon abonnement gewoon kunnen blijven gebruiken en op instagram, facebook en Whatsapp inloggen??
Terwijl ik me lekker infrummel, een paar extra kussens gebruik om me vast te leggen tegen het geschommel van de boot, schrik ik ook. Dit waren pas 11 satelietjes. De plannen van Musk en ook andere partijen zijn vele, vele malen groter. Als dit soort plannen door gaan, vertrekken er over 2 jaar mensen voor de oversteek terwijl ze bijgelicht worden door duizenden bewegende lichtjes aan de hemel. Kunnen zij dan nog uren lang turen en mijmeren onder de sterren zoals wij vele nachtwachten doen? Als de felheid van deze satelieten vermenigvuldigt, zie je alleen de felle sterren nog en is de hemel hetzelfde als een zaterdagnacht in Amsterdam.
Een andere Nederlandse vertrekkers boot heeft van een vriend toegang gekregen tot een privesatelliet, die hij met werk of onderzoek eens had gelanceerd. Prachtige ontwikkelingen en ik krijg er op dat moment een gevoel van trots van. Wij, de mens, bedenkt dit en voeren het uit. Maar terwijl ik hier in bed lig en ik Suus buiten de genua hoor aandraaien, zie ik ook de andere kant. Wat een rotzooi moet het daarboven zijn over een aantal jaren… En als je de sluitertijd instelt van een foto van een sterrenstelsel heel ver weg, en er opeens een spaceX Telcom satetellietje voorbij schiet… Het blijft toch altijd lastig. Veel mooie ontwikkelingen komen ook met negatieve gevolgen. Gelukkig zijn we creatief genoeg om daar ook weer een oplossing op te verzinnen. Als onze kinderen later niet de oceaan oversteken, maar de “grote oversteek” naar mars of pluto maken, zullen ze wel een GPS systeem hebben waarmee ze de mini satelietjes kunnen ontwijken. Een AIS voor satelieten?
J
Sent from Iridium Mail & Web.
Recent Comments